Το Ενετικό Φρούριο της Ζακύνθου βρίσκεται στην κορυφή του λόφου της Μπόχαλης, 2 χλμ. βόρεια της πόλης, στην ίδια θέση που, σύμφωνα με γραπτές μαρτυρίες, υπήρχαν τα τείχη της Αρχαίας Ακρόπολης (Ψωφίδας). Δεν υπάρχει ακριβής ημερομηνία του πότε κτίστηκε το φρούριο αλλά θεωρείται πως ήταν το 1480. Αμέσως μετά την κατασκευή του, το φρούριο καταστρέφεται από τους Τούρκους κατακτητές. Τον επόμενο αιώνα, η ενετική διοίκηση φροντίζει για την ανακατασκευή και ενίσχυση της οχύρωσης, αλλά οι συχνοί σεισμοί που έπλητταν ανέκαθεν το νησί κατέστρεφαν σταδιακά όλες τις οχυρώσεις. Οι οχυρώσεις που διατηρούνται σήμερα αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα της οχυρωματικής αρχιτεκτονικής της εποχής, κύριο στοιχείο της οποίας ήταν η κατασκευή προμαχώνων στα σημεία εκείνα που θεωρούνταν πιο ευάλωτα για επιθέσεις. Ο προμαχώνας Grimani, στην ανατολική πλευρά του φρουρίου, πήρε το όνομά του από τον Γενικό Θαλάσσιου Προβλεπτή Iohannem Battista Grimani, υπό την επίβλεψη του οποίου κατασκευάστηκε μεγάλο μέρος των οχυρωματικών εγκαταστάσεων που σώζονται μέχρι τις μέρες μας. Στην εξωτερική πλευρά της οχύρωσης και κοντά στην είσοδο του κάστρου υπάρχει ορθογώνιο πλαίσιο με την ανάγλυφη παράσταση του λεόντος του Αγίου Μάρκου, του χαρακτηριστικού συμβόλου της Βενετίας. Σημαντικές επισκευές των τειχών και κατασκευή υποδομών όπως το σύστημα ύδρευσης και αποχέτευσης, έγινε κατά το 19ο αιώνα επί Αγγλοκρατίας. Το 1970-71, η Αρχαιολογική Υπηρεσία πραγματοποίησε στερεωτικές εργασίες σε τμήματα των τειχών και πυλών του Φρουρίου που κινδύνευαν να καταρρεύσουν. Ύστερα από ανασκαφικές εργασίες που άρχισαν το 1984 αποκαλύφθηκαν πολλές εκκλησίες που χρονολογούνται από τον 11ο μέχρι το 18ο αι., άλλα οικοδομήματα, ένα εξαιρετικά επιμελημένο σύστημα συλλογής των ομβρίων υδάτων (αγωγοί, δεξαμενές κλπ.)καθώς και αποχετευτικοί αγωγοί. Κυρίως όμως προέκυψε αρχαιολογικό υλικό που χρονολογείται από την προϊστορική μέχρι τη μεταβυζαντινή εποχή καιείναι αυτό που προσδίδει την ιδιαιτερότητα του χώρου. Η ιδιαιτερότητα δηλαδή του Φρουρίου έγκειται στο γεγονός ότι παρουσιάζει μια πολιτιστική ενότητα. Σήμερα διατηρούνται στο φρούριο πολλά μνημεία που χρονολογούνται από τη βυζαντινή περίοδο έως και την αγγλοκρατία. Μεταξύ αυτών είναι οι ναοί του Σωτήρα ή Παντοκράτορα (Βυζαντινός ναός 12ου αιώνα), του Αγ. Φραγκίσκου (14ου αιώνα), της Αγ. Βαρβάρας, του Αγ. Ιωάννη του Πρόδρομου, της Υπεραγίας Θεοτόκου Λαουρένταινας, του Αγ. Ιωάννη του Θεολόγου, καθώς και ενετικές φυλακές, πυριτιδαποθήκες και στρατώνες. Το Ενετικό Φρούριο λειτουργεί ως χώρος επισκέψιμος για το κοινό όλη την εβδομάδα εκτός Δευτέρας.